Η ενδοδαπέδια θέρμανση είναι ένα σύστημα θέρμανσης σε μορφή ακτινοβολίας, στο οποίο η θερμική ενέργεια προέρχεται από το εσωτερικό του δαπέδου. Σε ολόκληρη την επιφάνεια κάτω από το δαπέδο τοποθετούνται ειδικοί σωλήνες στους οποίους διοχετεύεται το ζεστό νερό. Έτσι, ο χώρος θερμαίνεται ομοιόμορφα, σε σταθερή θερμοκρασία, χωρίς να δημιουργούνται ρεύματα αέρα όπως γίνεται σε άλλους τρόπους θέρμανσης (θερμαντικά σώματα, fan coils, κ.λπ.) και η κατανομή της θερμοκρασίας στο χώρο είναι η καλύτερη δυνατή.
Σε ένα σύστημα ενδοδαπέδιας θέρμανσης, οι πηγές θερμότητας που χρησιμοποιούνται είναι ίδιες με εκείνες των συμβατικών συστημάτων: καυστήρας, λέβητας, κυκλοφορητής, ενώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί οποιοδήποτε καύσιμο (ρεύμα, πετρέλαιο, φυσικό αέριο κ.λπ). Η διαφορά έγκειται στο γεγονός ότι οι τελικοί αποδέκτες του ζεστού νερού δεν είναι τα θερμαντικά σώματα αλλά το ίδιο το δάπεδο, το οποίο λειτουργεί ως θερμαντικό σώμα. Αφού θερμομονωθεί το δάπεδο από κάτω, απλώνεται ένα σύστημα σωλήνων οι οποίοι μεταφέρουν το ζεστό νερό σε όλη του την επιφάνεια. Έτσι, το δάπεδο θερμαίνεται σιγά σιγά και ακτινοβολεί τη θερμότητα στον αέρα. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται ομοιόμορφη θέρμανση του αέρα, από το δάπεδο προς την οροφή, και όχι συγκέντρωση της θέρμανσης κοντά στα σώματα. Έτσι η υψηλότερη θερμοκρασία χώρου είναι ακριβώς στο σημείο που θέλουμε, δηλαδή στο δάπεδο την ίδια ώρα που η χαμηλή θερμοκρασία βρίσκεται στην οροφή (εκεί που η θερμότητα δε μας χρησιμεύει σε τίποτα) εξασφαλίζει μείωση της σπατάλης ενέργειας.
Πλεονεκτήματα:
Η ενδοδαπέδια θέρμανση παρουσιάζει μια σειρά από σημαντικά πλεονεκτήματα:
- Άνεση. Η ενδοδαπέδια θέρμανση διατηρεί σταθερή τη θερμοκρασία στο χώρο χωρίς ενοχλητικά ρεύματα και διαρροή θερμότητας στην οροφή.
- Οικονομία. Οι χαμηλές θερμοκρασίες της ενδοδαπέδιας και η σωστή κατανομή της θερμοκρασίας μειώνουν το κόστος λειτουργίας της εγκατάστασης θέρμανσης. Το ίδιο συμβαίνει και με την αποφυγή θέρμανσης του αέρα σε ψηλούς χώρους (εκκλησίες, αεροδρόμια κ.λπ.).
- Απόλυτη ελευθερία στη διαμόρφωση των χώρων. Η θέρμανση δαπέδου προσφέρει πλήρη ελευθερία στις αρχιτεκτονικές εφαρμογές και στη διακόσμηση και ενδείκνυται ιδιαίτερα για κατοικίες.
- Υγιεινό περιβάλλον. Οι χαμηλές θερμοκρασίες της ενδοδαπέδιας δεν ξηραίνουν τον αέρα του χώρου. Λόγω της μη ύπαρξης ρευμάτων αέρα, της έλλειψη σκόνης και της διατήρηση της υγρασίας του αέρα στο χώρο, δημιουργεί ακόμα πιο ιδανικές συνθήκες, ειδικά για άτομα με χρόνια προβλήματα αλλεργίας και άσθματος.
- Ηχομόνωση λόγω της απομόνωσης του θερμομπετού από την πλάκα σκυροδέματος.
- Αποτροπή ρευμάτων αέρα, σε σχέση με τις συμβατικές μεθόδους θέρμανσης (ιδανική επιλογή για την αποτροπή ρευμάτων από όροφο σε όροφο στις πολυόροφες κατοικίες και σε κατοικίες που περιέχουν εσωτερικά αίθρια).
Μειονεκτήματα:
- Μεγάλη αδράνεια που σημαίνει ότι αργεί πολύ να ζεστάνει ή να κρυώσει και δεν ενδείκνυται σε περιπτώσεις διακοπτόμενης λειτουργίας, όπως για παράδειγμα σε εξοχικές κατοικίες που χρησιμοποιούνται λίγες ημέρες το χρόνο ή σε περιπτώσεις μεγάλης καθημερινής απουσίας από το σπίτι. Δεν ενδείκνυται επίσης σε περιοχές με πολύ ήπιο κλίμα και μεγάλες, γρήγορες μεταβολές της θερμοκρασίας περιβάλλοντος διότι το σύστημα αργεί να τις «παρακολουθήσει».
- Αυξημένο κόστος εγκατάστασης σε σχέση με τα θερμαντικά σώματα, όπου βέβαια η απόσβεση γίνεται σύντομα (4 με 5 χρόνια).
- Η αποδιδόμενη θερμική ισχύς περιορίζεται από τη διαθέσιμη επιφάνεια δαπέδου και τη μέγιστη θερμοκρασία που επιτρέπεται αυτό να φθάσει, γεγονός που σημαίνει ότι προϋποτίθεται η εφαρμογή καλής θερμομόνωσης. Αυτό βέβαια δεν αποτελεί γενικά μειονέκτημα (η θερμομόνωση είναι η καλύτερη ενεργειακή επένδυση για ένα σύγχρονο σπίτι) ωστόσο μπορεί να αποτελέσει αποτρεπτικό παράγοντα στην περίπτωση που κάτι τέτοιο δεν έχει προβλεφθεί. Επίσης, ενδέχεται σε χώρους με μικρή επιφάνεια ελεύθερου δαπέδου και μεγάλες θερμικές απώλειες (π.χ. χώρους με μεγάλα ανοίγματα, λουτρά κ.λπ.) να μην επαρκεί η ενδοδαπέδια και να απαιτείται η προσθήκη κάποιου θερμαντικού σώματος.
Δείτε τύπους ενδοδαπέδιας θέρμανσης ΕΔΩ
